Kadoelen sv MO20-1 - Buitenveldert sc. MO20-1

Opnieuw doelpuntenfestijn bij 
onnauwkeurig Kadoelen
Het telraam moet er wederom aan te pas komen om de score bij te houden. Tegen een moedig 
tegenstribbelend Buitenveldert stokt de teller uiteindelijk bij 8 treffers.
Op het moment dat het eigenlijk nergens meer over ging – een zacht briesje waaide over het in de 
aangename nazomerzon badende Kadoelencomplex, een volkszanger verklaarde onder een straffe
housebeat zijn eeuwige liefde, op het telraam stond een zevenklapper genoteerd- ging het plotseling 
precies over waar het eigenlijk allemaal over zou mòeten gaan. Het was niet de mooiste treffer van de 
dag die Rosa scoorde, maar wel eentje die zowel onder de spelers als de toeschouwers iets extra’s los 
maakte. Het schot van dichtbij deed het net bollen in Rosa’s tijdelijk laatste partij, voordat zij op een 
tocht gaat over een ongetwijfeld met hobbels bezaaid pad, waarbij haar doel helder is maar de route
ongewis. Dit besef werd op het veld ingetogen en collectief gevierd en veroorzaakte bij de 
toeschouwers een gevoel van ontroering. De voetballerij kan zich vaak van haar lelijke kant laten zien, 
maar als de omstandigheden meewerken kan het spelletje ook  leiden tot saamhorigheid en 
medeleven. 
Twintig minuten inspanning
Terug naar de belangrijkste bijzaak dan. Het uiteindelijk veel sterkere Kadoelen had aan welgeteld
twintig minuten inspanning genoeg om orde op zaken te stellen. Orde die nodig was omdat 
Buitenveldert een taaiere tegenstander bleek dan het zich aanvankelijk deed aanzien. Wie bij de 
Mo20-1 alle goals wil zien doet er goed aan om op tijd een parkeerplaats te vinden langs het 
Vikingpad, want al twee minuten na aanvang lukte het de keeper van het team uit Amsterdam zuid 
niet om een houdbaar lijkend schot van Jill over de lat te tikken. De vroege voorsprong opgeteld bij het 
lome nazomerweer deed het Kadoelen elftal wellicht wat verslappen, in de veronderstelling dat ook 
deze week wel weer zou loslopen. Even leek het erop of de spelers van Kadoelen een vergelijkend 
warenonderzoek deden naar de kwaliteit van het voor de doelpalen en lat gebruikte aluminium. Het 
toegepaste metaal bleek stevig en onbuigzaam waardoor de stand lang bij 1-0 bleef. Dit gaf 
Buitenveldert zichtbaar energie en moed. 
Omzettingen en wissels maken verschil
Doordat de Buitenveldertse middenvelders fanatiek en vasthoudend de duels begonnen te winnen en 
de centrumspits voortdurend hoog druk zette op Elena en Lena, werd het spel van Kadoelen aan de 
bal steeds slordiger. Omdat ook Annelie en Jo hun handen vol hadden aan de razendsnelle en handige 
buitenspelers, werd Kadoelen steeds iets verder na achteren gedwongen. De voortzettingen werden
haastiger en daarmee evenredig onnauwkeuriger. De op dat moment verdiende gelijkmaker viel niet 
uit open spel, maar uit een fraai ingeschoten directe vrije trap. 
Tijdens een korte blessurebehandeling greep Ahmed doortastend in met een paar omzettingen. Door 
blessures, ongelukjes en kleine pijntjes links, kleine pijntjes rechts was de reservebank karig bezet, 
maar juist door de inbreng van Senna en Phileine en de verhuizing van Annelie naar de andere flank, 
kenterde het spelbeeld volledig. 
Hoewel Naomi voetballend veel kwaliteiten heeft, brengt Senna door haar ervaring en inzicht net iets 
meer gevoel voor de ruimte en de positionering. Bovendien is haar actieradius dusdanig dat zij hele 
gebied tussen de twee halve manen van de zestienmeterlijnen als haar jachtgebied beschouwt. 
Hierdoor werd de disbalans op het middenveld hersteld, het balbezit draaide weer in het voordeel van 
Kadoelen, waardoor de passing zowel vanuit Lauren en Chy ineens weer veel eenvoudiger leek. Omdat 
Phileine zich in balbezit vaker aanvallend inschakelt dan Annelie, moest de linkerspits van 
Buitenveldert zich ineens defensief manifesteren. Met een relatief kleine acceleratie van Kadoelen
werd het feitelijke kwaliteitsverschil tussen beide Amsterdamse teams snel zichtbaar: in nauwelijks 
tien minuten tot aan de pauze liep het elftal uit noord ogenschijnlijk kinderlijk eenvoudig uit naar 4-1. 
Jill haalde al voor de pauze haar moyenne van 2 goals per wedstrijd en Aya scoorde een typische 
spitsengoal. Met de rug naar het doel ontving zij een lage inspeelpass en in één beweging draaide zij 
zich vrij voor een onhoudbaar schot, hoog in het dak van het doel.
De mooiste treffer kwam op naam van Dounia. Omdat Jill vanaf de rechterkant naar binnen trok en 
twee verdedigers met zich meenam, kreeg de opstomende Phileine ineens zoveel ruimte voor zich dat 
zij zich een moment op de Veluwe gewaand moet hebben. Ook had zij zoveel tijd dat zij nog even een 
appje van haar moeder had kunnen beantwoorden. Nu benutte zij de zee aan tijd en ruimte door met 
de nauwkeurigheid van een biljarter de bal op het hoofd van Dounia te draaien, waarna de bal met 
een elegante curve in de hoek vloog.
Zwak verdedigen 
Dat de moraal van Buitenveldert hierdoor geknakt was, bleek na de thee. Door uiterst zwak 
verdedigingswerk, werd de schade groter dan aanvankelijk noodzakelijk leek. Zonder zichtbare 
inspanning liep Kadoelen uit naar opnieuw een grote uitslag, hetgeen aantoont dat er in de Mo-20-1 
van Kadoelen vooral voetballend nog veel potentie schuil gaat. Dan zou het elftal van Ahmed wel de 
intensiteit en (vooral) passnauwkeurigheid die het opbrengt tijdens trainingsoefeningen moeten
vertalen naar de wedstrijdsituaties. Dat betekent overigens niet dat er ontevredenheid zou moeten 
zijn, integendeel: Het aantal gescoorde doelpunten in vier gespeelde partijen is inmiddels opgelopen
naar 30 stuks, waarvan vooral de laatste -zoals genoteerd- nog wel even bij zal blijven.